Ako si Jim Vernon, nagdako ko sa Miami, Florida USA ug didtoa na ko sa halos tibuok bahin sa akong kinabuhi. Ang akong pamilya kay medyo arangan. Ang akong amahan nagtrabaho sa usa ka garahean ug ang akong inahan usahay nagtrabaho isip usa ka nars sa gabii. Adunay usa ka higayon kaniadtong upat (4) o lima (5) ka tuig pa lang ko nga ang akong inahan adunay kasinatian sa Diyos na nakapagbag-o sa iyang kinabuhi. Nagsugod na siya ug adto sa simbahan ug kanunay ko niyang ginauban. Pinaagi sa akong relasyon kaniya ug sa mga butang nga mahimo kong nadawat gikan sa mga simbahan kung asa ko niya gidala. Adunay usa ka butang nga gibutang ko sa akong kasingkasing. Wala gayud ko kahibaw giunsa kini pag-abot didto.
Nakahinumdom ko atong nag-edad pa ko ug pito (7), naa ko sa atubangan sa among balay nagdula ug pana. Gina-shoot ko kini gikan sa kalay-on ug ang mga pana matago sa ilawom sa mga sagbot sa among hardin ug dili gayud kini makita. Tungod kay ako usa ka tawo nga mangita gayud ug paagi, muluhod gayud ako ug mangita sa usa ka gamay nga kuwadrado aron akong masiguro nga makita ko kini. Gipangita ko kini ug dugay hantud sa kinahanglan na nako kining iundang. Sa akong ka-desperado, mihunong ako, mitindog na nagtalikod dapit kung asa kabalo ko asa ang pana ug miampo: “Hesus, dili na ko makita ang pana, matabangan ba ko nimo?”. Nituyok ko ug nakita dayon sa akong mga mata ang pana. Mao ni, makita ninyo nga sa bata pa lang ko, si Hesus aduna nay gibuhat sa akong kasingkasing. Kabalo ko na nakadungog siya nako.
Human sa mga pipila ka-tuig nga pagsimba, kadtong dose anyos pa ko, naa ko sa usa ka miting diin giduko namo ang among mga ulo ug gipiyong ang among mga mata. Nangutana ang pastor kung aduna bay gusto mangayo ug pasaylo kang Hesus sa mga nabuhat nila sa ilang kinabuhi na wala malipay ang Ginoo ug andam dawaton si Hesus isip lider sa ilang kinabuhi. Samtang naglingkod ko ato, nakadungog ko ug tingog nga niingon kanako, “Kabalo man ka di ba nga wala ka nangayo ug pasaylo kang Hesus ug nihangyo na musulod siya sa imong kinabuhi?”. Niingon ko sa akong kaugalingon, “Oo tama ka.” Busa kadtong gabhiona nangayo ko ug pasaylo kang Hesus ug nihangayo ko nga musulod siya sa akong kinabuhi. Nasinati nako ang nasinatian sa akong inahan sauna.
Sa mga sumunod nga mga tuig ug sa pagkatin-edyer, kanunay kong musimba. Gusto nakong palipayon ang Ginoo apan gusto usab ko makig-inom ug mambabae uban sa akong mga amigo. Siguro kahibalo ka sa kalisod nga mahatag sa imo niini.
Sa edad nga 18, miapil ko sa Air Force ug miadto sa Biloxi, Mississippi, USA alang sa teknikal nga training. Samtang tua ko didto, nagasimba gihapon ko apan usahay ra. Nagpadayon ko sa pag-inom ug pambabae sama sa ginabuhat sa mga kabatan-onang lalaki, labi na sa mga airmen sa Air Force. Kini ang sinugdanan sa pagdistansya nako sa Ginoo.
Paghuman sa training, gipadala ko sa Pilipinas ug gipadayon ang pag-inom ug pambabae. Nahimo kong “usa sa mga lalaki” ug ang akong relasyon ka Hesus kay ubos kaayo. Kini nahitabo sa panahon sa giyera sa Vietnam mga tuig 1967. Paghuman sa akong termino sa Pilipinas, gipadala ko sa Vietnam sulod sa usa ka tuig ug human niadto, gipabalik ko sa Pilipinas
Niining higayona sa Pilipinas, kay pamilyar na ko sa mga pamaagi ug unsay buhaton, nipuyo ko sa gawas sa kampo ug gibag-o ang estilo sa akong kinabuhi. Mag-bar hopping mi ug usahay mag-inom mi sobra sa usa ka case nga beer – ug dili gyud ko ganahan sa lasa sa beer. Nagsugod-sugod pud mi mag-marijuana. Dili na makontrol akong kinabuhi atong panahona. Aron malingaw pa gyud mi ug samot, mag-motorsiklo mi ug maglumbaanay nga lampas sa 90 ka milya kada oras. Niabot na jud sa punto sa klimaks ang tanang butang.
Naay usa ka gabii human away namo sa akong uyab, mipauli nako human sa pipila ka mga ilimnon ug guol kaayo ko. Nagmaneho ko sa duha ka lane nga haywey sa mga 95 ka milya kada oras ug misinggit sa Ginoo: “Diyos ko, patya nalang ko, patya nalang ko!”. Dayon, kalit nga naay kalesa sa akong atubangan ug aduna lang koy gamayng segundo aron malikayan kini. Naigo akong tuo nga tuhod sa kalesa. Naligid ko sa dalan. Nahunong mi sa wala nga bahin sa dalan nga naay mga graba. Didto nahibaw-an nga nabali akong tuo na tuhod ug samadan kini. Grabe kaayo akong kahimtang ato. Nagpaabot ako ug dugay sa ambulansya hangtud sa niabot na kini ug gidala ako sa ospital sa kampo. Walay pulso akong tuo nga tiil. Nahibaw-an nga kini usa diay ka grasya kay ang nabali nga bukog mipulupot sa arterya ug nagputol sa suplay sa dugo padulong sa akong tuo nga tuhod. Kini ang nagtabang ug likay kanako sa kamatayon atong aksidente.
Human sa usa ka bulan, gidala ko sa Tampa, Florida, USA, dapit sa lugar kung asa nagpuyo ang akong mga ginikanan sa Miami. Nagsul-ob ko ug spica cast gikan sa akong dughan paingon sa akong tiil ug mura na kog usa ka mummy. Usa ka adlaw, gidala ko nila sa pisikal nga terapiya para makat-on ko unsaon paglakaw gamit ang crutches. Samtang naa ko didto, nakakita ko ug usa ka tigulang na pasyente naglingkod sa lamesa ug niingon ko sa iyaha ug “hi”, apan dali lang kami nagstorya. Mahibal-an unya nato na kaning tawhana usa ka espesyal na tao ani na storya. Paghuman nako makat-on maglakaw gamit ang crutches, gidala ko sa balay sa akong mga ginikanan para sa 30 ka adlaw nga bakasyon. Ayos kaayo nga nakita nako ang akong pamilya apan wala magdugay ni nga kalipay. Human sa duha (2) ka adlaw, naay nigawas na hubag kilid sa cast sa akong tuhod. Gidala ko sa akong amahan sa Tampa pagkasunod buntag ug nakita sa doktor nga adunay impeksyon ang akong tuhod, usa ka grabe nga impeksyon.
Nibalik ang akong amahan sa Miami kadtong gabhiona samtang ako gibutang sa isolado na kwarto nga ako ra usa. Nagabalik-balik taga gabii ang mga nars para magkuha ug dugo na ko. Ang tan-aw nila nako kay mura bag patay nakong tawo, nga naay daot sa akoa. Sa tunga-tunga sa gabii, naghigda ko ug nakadungog ko ug tingog nga pareho sa akong nadunggan atong 12 anyos pa ko, ug miingon kini nga: “Mamatay ka!”. Nahadlok ko. Sa unang higayon, gitawag nako si Hesus, “Kaloy-i ako Ginoo, kaloy-i ako!”. Pagkasunod adlaw, gioperahan ko sa tuhod, ug sa sumunod nga adlaw, gidala ko sa Wilford Hall Medical Center, San Antonio, Texas, USA.
Paghuman sa usa ka tuig, nahibaw-an nako samtang nagtan-aw ko sa akong medikal nga rekord nga nakakita sila ug sakit nga delikado sa kinabuhi, apan pag-abot nako sa Wilford Hall, walay nakita ang mga doktor. Mutuo ko nga nadungog ni Hesus ang akong pangamuyo ug gitangtang kini.
Pag-abot sa Wilford Hall, gibutang ko sa usa ka isolado na kwarto kauban ang duha ka lalaki nga aduna usab mga impeksyon, apan adunay espesyal ani nga mga lalaki kay nagsabay sila ug basa ug Bibilya ug nagsabay ug ampo. Sigurado ko nga giingnan ko ni Hesus nga mobalik na Kaniya. Nanghawa na ang mga lalaki ug ako nalang usa nabilin sa kwarto.
Napalayo na sad ko sa Ginoo ug naospital ug dugay nga halos naabot sa duha (2) ka tuig. Gusto sa mga doktor nga mawala ang impeksyon sa akong tuhod. Naa pa koy upat (4) ka operasyon sa akong tuhod ug bisan unsa ilang buhaton, wala gyud kini mawala. Nakahunana sila sauna nga putlon na lang kini. Nagagamit ko sa akong crutches bag-o o paghuman sa mga operasyon. Usa ka adlaw, nagsuroy-suroy ko sa pasilidad sa ospital sa dihang nakit-an nako ang usa ka pamilyar nga pasyente. Kabalo ka kinsa ni? Ang lalaki nga akong giingnan ug “hello” sa Tampa hospital, sa pisikal nga terapiya. Nagkaamigo mi ug nag-uban ug dugay. Didto nahibaw-an nga siya usa usab ka sumusunod ni Hesus. Usa siya ka piloto sa labanan ug gitabangan siya sa Ginoo aron makagawas sa eroplano nga kusog nagpadalhog diin wala maabli ang canopy. Pinaagi niining iyang nasinati, gipakita sa Ginoo nga tinuod Siya ug gidawat niya si Hesus sa iyang kasingkasing. Daghan mig nahisgotan bahin kang Hesus ug nagadungan mi ug ampo. Usa ka adlaw, gihatagan ko niya ug usa ka kaset teyp nga akong gipaminaw niadtong hapona. Usa kadto ka teyp diin naghisgot ang usa ka pastor sa simbahan bahin sa gugma sa Ginoo kanako. Tungod aning gugmaha, dapat lang nga ihatag ko Kaniya ang akong kinabuhi. Wala gyud ko kahibalo og unsay iyang gisulti nga nakapatandog apan nakapahugno sa akong kasingkasing. Nagsugod ko ug hilak. Adunay nagbalik-balik sa akong kasingkasing ug mituo ako sa unang higayon nga gihatag ko kang Hesus ang pagpangulo sa akong kinabuhi.
Bag-o tung adlawa, naay nagagawas sa naimpeksyon sa tuo nga parte sa akong tuhod mga usa ug tunga ka tuig. Kato nga adlaw, miuga kini. Ayos kaayo nga ginabuhat ni Hesus tanan makatabang lang sa ako. Si Hesus nagatabang jud aron maibalik ta sa direksyon ug atong pagsalig nga nawala, likayon ta sa mga butang nga makadaot kanato, mudungog sa atong pakilooy, dalahon ta sa mga tawo nga parehas nato ug pagtuo sa kinabuhi, adunay gahum sa pag-usab sa mga indibidwal ug nagpadala kanako ug mensahe nga adunay espesyal nga kahulogan.
